بسمه تعالی

شیعیان وعاشقان اهلبیت علیهم السلام مخصوصا جوانان!

صاحب العصروالزمان;حضرت حجت بن الحسن المهدی (ارواحنا له الفدا) برای تشکیل حکومت جهانی و گسترش عدل علوی،اقدام به جذب نیروی فعال پاک وجوانان متعهد می کنند. بنابراین ازعلاقه مندان جهت ثبت نام دعوت به عمل می آید.

*شرایط ثبت نام:

1. دارا بودن قلب لطیف و مهربان

2. انجام واجبات و ترک محرمات

3. تزکیه و تهذیب نفس (که این مهمترین و اساسی ترین شرط سربازگیری حضرت است.)

4. تشویق و ترغیب دیگران به سوی آن یار مهربان (امر به معروف و نهی از منکر)

امام سجاد (علیه السلام) : « انتظار فرج از بزرگترین گشایش هاست». _{بحار الانوار ج 52 ص 122،125}

اللهم عجّل لولیک الفرج

عصر عاشورا بود

حجاب از سر زنان و دختران حسینی ربوده شد

هنگامی که فاطمه صغری (که احتمالا همان رقیه است) بعد از شهادت پدر و سیلی خوردن از دست شمر و اصابت کعب نی به بازو  و پاره شدن گوش ؛ عمه اش زینب را می بیند ؛ از هیچکدام از اینها شکایت نمی کند.

شکایت فاطمه صغری به عمه اش این است که می گوید  :

" یا عمتاه هل من خرقة أستر بها رأسی عن أعین النظار "

ای عمه جان آیا پارچه ای هست که سر خود را از نامحرمان بپوشانم

[منبع :بحارالانوار؛جلد 45؛صفحه 61 ؛ بقیة الباب 37 سائر ما جرى علیه بعد بیعة الناس لیزید بن معاویة إلى شهادته صلوات الله علیه‏]

و حضرت زینب سلام الله علیها در اولین جمله خطبه ی آتشین خود به یزید می فرماید:

أَ مِنَ الْعَدْلِ یَا ابْنَ الطُّلَقَاءِ- تَخْدِیرُکَ حَرَائِرَکَ وَ إِمَاءَکَ- وَ سَوْقُکَ بَنَاتِ رَسُولِ اللَّهِ سَبَایَا- قَدْ هَتَکْتَ سُتُورَهُنَّ وَ أَبْدَیْتَ وُجُوهَهُنَّ...

اى پسر آزادشدگان! آیا از عدالت تو است که زنان و کنیزان خود را پشت پرده جاى دهى و دختران پیامبر اسلام را به اسیرى ببرى و سوق دهى؟ تو چادرهاى ایشان را برداشتى، صورتهاى آنان را باز نمودى‏

[منبع :بحارالانوار؛جلد 45؛صفحه 134  ؛ باب 39 الوقائع المتأخرة عن قتله صلوات الله علیه إلى رجوع أهل البیت ع إلى المدینة ...]

حقوق بشر نگران پارچه کوچکی به نام روسری بر روی سر دختران کشور من است اما نگران گلوله هایی که به سر دختران مسلمان یمن اصابت میکنند نیست ...

حقوق بشر نگران اینست که در مکان های عمومی باد در بین موهای دختران کشور من بوزد اما نگران موهای آغشته به خون دخترانی که در آغوش مادرانشان جان میدهند نیست

حقوق بشر نگران اینست که ندیدن موها و بدن دختران کشورم ، توهین به مردان این سرزمین است اما نگران مردانی که بوسه آخر را به جنازه فرزندشان میزنند نیست...

واژه مضحکی به نام 

      حقوق بشر..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

حقوق بشر نگران پارچه کوچکی به نام روسری بر روی سر دختران کشور من است اما نگران گلوله هایی که به سر دختران مسلمان یمن اصابت می کنند نیست ...

حقوق بشر نگران اینست که در مکان های عمومی باد در بین موهای دختران کشور من بوزد اما نگران موهای آغشته به خون دخترانی که در آغوش مادرانشان جان میدهند نیست

حقوق بشر نگران اینست که ندیدن موها و بدن دختران کشورم ، توهین به مردان این سرزمین است اما نگران مردانی که بوسه آخر را به جنازه فرزندشان میزنند نیست...

واژه مضحکی به نام 

      حقوق بشر..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

بــانــو !! در روزگاری که زن‌ها در خیابان ساپورت میپوشند و لاک‌های شبرنگ میزنند.

در روز و شب مثل چراغها برق میزنند...

در دامان این زن‌ها، مردان که به معراج نمیروند هیچ!!

بلکه به تاراج میروند... بانو!

فکر کن چند چفیه خونی شد تا چادری خاکی نشود.

بانوی سرزمینم تا به حال اندیشیده ای؟

به گوهر وجودت؟

به عزت درونی‌ات؟

به زیبایی کنونی‌ات؟

به مروارید چی؟

اندیشیده ای؟

به ارزشش...

زیبا بودنش...

کمیاب بودنش...

محبوب بودنش... آری درست فهمیدی

تو مرواریدی هستی زیبا در پوشش چادری زیباتر... مروارید باش تا همیشه محبوب باشی

نه چون 

سنگِ ساحل در دسترس دیگران...

 حالا نه اینکه « ساپورت » فقط توی این چند سال مد شده باشه!

30 سال پیش هم ساپورت بود، اما گرون بود،همه نمیتونستند بخرن.

اونایی که این شلوارهای گرون رو پوشیدن نه واسه این که بگن خیلی خاصن،

اتفاقا خیلی هم بی ریا بودن، همیشه شلوارشون خاکی بود.

 شب عملیات ساپورت پوشها زدن به آب..

قرارشون این بود که هرکس تیر خورد طناب رو رها کنه تا خوراک کوسه ها بشه

ولی نگذاره عملیات لو بره!!

 اما درد ترکشها امون دوستم رو بریده بود و شروع به دست و پا زدن کرد.

دوستش بود، عمری باهم گفته بودن و خندیده بودن.

با دستش گرفتش تا داد و بیداد و دست و پا زدنش عملیات رو لو نده....

اونقدر دست و پا زد تا خفه شد....

   حــالا ساپورت پوشای امروزی دارن کل کشور رو خفه میکنن تا خودشون

 دیده بشن....

 واقعا شهدا خاص بودن و هستن...

 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ و عَجٌِلْ فَرَجَهُمْ 

چـــــــادر مـــــــادر من ، فـــــــاطمه ، حرمت دارد

نه فقط شبه عبایی مشکیست

که سرت بندازی

و خیالت راحت

که شدی چادری و محجوبه!

چـــــــادر مـــــــادر من ، فـــــــاطمه ، حرمت دارد

قاعده، رسم، شرایط دارد

شرط اول همه اش نیت توست...

 محض اجبار پدر یا مادر

    یا که قانون ورودیه دانشگاه است

       یا قرار است گزینش شوی از ارگانی

        یا فقط محض ریا

      شایدم زیبایی، باکمی آرایش!

   نمی ارزد به ریالی خواهر... 

چـــــادر مـــادر من ، فـــــاطمه، شرطش عشق است

عشق به حجب و حیا

                به نجابت به وفا

               عشق به چادر زهرا

        که برای تو و امنیت تو خاکی شد

         تا تو امروز شوی راحت و آسوده

                 کسی سیلی خورد

             خون این سیل شهیدان

       همه اش با هدف چادر تو ریخته شد.

خواهرمـــــــ

حرمت این پارچه ی مشکی تو

مثل آن پارچه مشکی کعبه والاست

یـــــــادگار زهراست

نکند چـــــــادر او سرکنی اما روشت منشت

بشود عین زنان غربی

خنده های مستی

چشمک و ناز و ادا

عشوه های ناجور

به خدا قلب خــــــدا می گیرد

به خدا مـــــــادر من فـــــــاطمه شاکی بشود

به همان لحظه سیلی خوردن

لحظه پشت در او سوگند....

خواهرمـــــــ

چـــــــادر مـــــــادر من ، فـــــــاطمه ، حرمت دارد

خواهرمــــــــــــــ

منـــــــ ، پـــــــدرم ایل و تـــــــبارم 

همـــــــه ی دار و نـــــــدارم

به فدایتـــــــ

حـــــــرمتش را نـــــــشکن ....

آقا بیا که بی تو پریشان شدن بس است

از دوری تو پاره گریبان شدن بس است

کنعان دل، بدون تو شادی پذیر نیست

یوسف! ظهور کن که پریشان شدن بس است

یعقوب دیده ام چه قَدَر منتظر شود؟

یعنی مقیم کلبه ی احزان شدن بس است

گریه ... فراق ... گریه ... فراق ... این چه رسمی است؟! دیگر بس است این همه گریان شدن بس است

موی سپید و بخت سیاه مرا ببین

دیگر بیا که بی سر و سامان شدن بس است

تا کی گناه پشت گناه ایّها العزیز؟! تا کی اسیر لذّت عصیان شدن؟! بس است

خسته شدم از این همه بازی روزگار

مغلوب نفس خاطی و شیطان شدن بس است

سرگرم زندگی شدنم را نگاه کن

بر سفره های غیر تو مهمان شدن بس است.

"عفت" سه نقطه دارد...

همان سه نقطه ای که فرق است

بین پوشیدگی و پوسیدگی!!!

پسر بچه ای 4 ساله

که یه روز که کار خیلی بد کرده بود

مامانش دنبالش دوید تا بیرون حیاط

پسرک همون جلوی در وایستاد

و جلوتر نرفت

مامانش هم کتکش زد..

بعد وقتی برگشت تو خونه

با چشمای پر اشکش به مامانش گفت :

فکر نکن نمی تونستم فرار کنما..

تو چادر سرت نبود!!